AŞK GÜNÜ...

Lise koridorlarında kapı aralıklarından seni beklediğim,yüzüme bile bakmayışına aldırmadan 12 yıldır seni sevdiğim için 1 sn bile pişman olmadım.. sen dershane sıralarında yanımda oturup soru çözerken benim kalbimin çarpmasının yıl dönümleri bugün.. yüzlerce insan arasından seni montundan,ayakkabından,saçından,yürüyüşünden tanırdım..kantin sırasına girdiğimde önce bir bakardım kırmızılı siyahlı tabalı hırkanla sen o sırada mısın diye? sınıfta 4 tane kalorifer yokmuş gibi ben gider sizin sınıfın kapısının önündeki kaloriferde ısınırdım..o kalorifer yanmasa da seni görmek ısıtırdı beni..seni görebilmek adına nefret ettiğim sınıf arkadaşlarınla bile sohbet etmeye geldiğim günler aklımda:) 
ve sonunda lise bitti.. herkes ayrı şehirlere koptu gitti.. sen İstanbul,ben Ankara... seni tam 2 yıl görmedim.. niye aramadım onu de bilmiyorum.. belki bir kerecik bile olsun benimle ilgilenmediğin içindir.. ama bir gün seni bir sosyal paylaşım sitesinde bulduğum günkü mutluluğumu hiçbirşeye değişmem! nasıl sevinmiştim o bir tanecik resmini gördüğümde.. işte o gün sana ulaşmalı, bir "nasılsın" diye sormalıydım.. senin cevap vereceğini,eskisi gibi sohbet edeceğimiz hiç aklıma gelmemişti.. o günlerde Tekirdağ'a gelmek benim için işkence iken,seni görebilme ihtimali her ay beni sürükledi oralara.. İstanbul'dan geçerken sanki milyonlarca insan arasından seni yine o lisedeki ayakkabından,montundan hırkandan tanıyabilecekmişim gibi sağa sola bakınırdım otobüste.. Dünya'nın en güzel Tekirdağ sıydı seninle Şar pastahanesinden buluştuğumuz o ilk gün.. üstümdekileri hala hatırlaman dünyalara bedel benim için.. ne kadar temiz kalple dua etmişim de kabul etmiş Allah,seni getirdi bana.. bir gece seninle sohbet ederken bana " evde kalırsan ben alırım seni" demiştin:) ben de sana "yarınki sınavından kalırsan ben seninle evlenmem ki" demiş ve senin o saatten sonra sınava çalışıp o sınavdan geçmene sebep olmuştum:) çıkmaya başladığımız gün senin unuttuğun benim ilk doğum günümdü:) "iyi ki unutmuşum" diyerek kutlarsın hala her sene..Ankara'ya giderken hayatımda ilk kez giydiğim mavi kazağımı senden başka gören olmadı,bir daha giymedim:) o unuttuğun doğum günümde çıkmaya başlamıştık.. sen artık benim lise arkadaşım değil,sevgilimdin...10. ayımızda 19 Mayıs'ta elinde bir pırlanta ve kocaman bir çiçekle Hayatımın Uğur'u oldun.. lise bitti ,üniversite bitti,yüksek lisans bitti,ve gelsin Hakkari Yolları:) geçen sene ben Hakkari'den gelip işte tam da bugün seninle hayatımı birleştirdim..
          Bugün 6 şubat... seni tanıdığımın 12. yılı... ama hayatımdaki en güzel varlığının 1670. günü... ve Hayatımın Uğur'unun Hayat Arkadaşım oluşunun tam 1. yılı... seni çok seviyorum hayatım... sen benim herşeyimsin.. iyi ki varsın,iyi ki benim eşimsin...1.yılımız kutlu olsun :)